zamàgliti
zamàgliti (se) svrš. 〈prez. zàmaglīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. zàmagljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zamagliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zamaglim |
| 2. | zamagliš |
| 3. | zamagli |
| množina | |
| 1. | zamaglimo |
| 2. | zamaglite |
| 3. | zamagle |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zamaglit ću |
| 2. | zamaglit ćeš |
| 3. | zamaglit će |
| množina | |
| 1. | zamaglit ćemo |
| 2. | zamaglit ćete |
| 3. | zamaglit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zamaglih |
| 2. | zamagli |
| 3. | zamagli |
| množina | |
| 1. | zamaglismo |
| 2. | zamagliste |
| 3. | zamagliše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zamaglio sam |
| 2. | zamaglio si |
| 3. | zamaglio je |
| množina | |
| 1. | zamaglili smo |
| 2. | zamaglili ste |
| 3. | zamaglili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zamaglio |
| 2. | bio si zamaglio |
| 3. | bio je zamaglio |
| množina | |
| 1. | bili smo zamaglili |
| 2. | bili ste zamaglili |
| 3. | bili su zamaglili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zamagli |
| množina | |
| 1. | zamaglimo |
| 2. | zamaglite |
| glagolski prilog prošli | |
| zamaglivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zamaglio, zamaglila, zamaglilo | |
| zamaglili, zamaglile, zamaglila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zamagljen, zamagljena, zamagljeno | |
| zamagljeni, zamagljene, zamagljena | |
Definicija
| 1. | prekriti se maglom, postati maglovit (o okolišu) |
| 2. | zamutiti se; izgubiti prozirnost (o staklu) |
| 3. | zasuziti, zamutiti se (o očima) |
| 4. | pren. postati nejasan, maglovit |
| 5. | (što) učiniti da bude nejasno (namjerno ili neumješnim načinom objašnjavanja) |
Etimologija
✧ za- + v. magla
