zàlupiti
zàlupiti (se) svrš. 〈prez. -īm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. zàlupljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zalupiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zalupim |
| 2. | zalupiš |
| 3. | zalupi |
| množina | |
| 1. | zalupimo |
| 2. | zalupite |
| 3. | zalupe |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zalupit ću |
| 2. | zalupit ćeš |
| 3. | zalupit će |
| množina | |
| 1. | zalupit ćemo |
| 2. | zalupit ćete |
| 3. | zalupit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zalupih |
| 2. | zalupi |
| 3. | zalupi |
| množina | |
| 1. | zalupismo |
| 2. | zalupiste |
| 3. | zalupiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zalupio sam |
| 2. | zalupio si |
| 3. | zalupio je |
| množina | |
| 1. | zalupili smo |
| 2. | zalupili ste |
| 3. | zalupili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zalupio |
| 2. | bio si zalupio |
| 3. | bio je zalupio |
| množina | |
| 1. | bili smo zalupili |
| 2. | bili ste zalupili |
| 3. | bili su zalupili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zalupi |
| množina | |
| 1. | zalupimo |
| 2. | zalupite |
| glagolski prilog prošli | |
| zalupivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zalupio, zalupila, zalupilo | |
| zalupili, zalupile, zalupila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zalupljen, zalupljena, zalupljeno | |
| zalupljeni, zalupljene, zalupljena | |
Definicija
| 1. | (što, čime) naglo, s lupom zatvoriti i tresnuti [zalupiti vrata/vratima] |
| 2. | (se) zatvoriti se s lupom |
Etimologija
✧ vidi zalúpati
