zamòriti
zamòriti (koga, što, se) svrš. 〈prez. zàmorīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. zàmoren〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zamoriti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zamorim |
| 2. | zamoriš |
| 3. | zamori |
| množina | |
| 1. | zamorimo |
| 2. | zamorite |
| 3. | zamore |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zamorit ću |
| 2. | zamorit ćeš |
| 3. | zamorit će |
| množina | |
| 1. | zamorit ćemo |
| 2. | zamorit ćete |
| 3. | zamorit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zamorih |
| 2. | zamori |
| 3. | zamori |
| množina | |
| 1. | zamorismo |
| 2. | zamoriste |
| 3. | zamoriše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zamorio sam |
| 2. | zamorio si |
| 3. | zamorio je |
| množina | |
| 1. | zamorili smo |
| 2. | zamorili ste |
| 3. | zamorili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zamorio |
| 2. | bio si zamorio |
| 3. | bio je zamorio |
| množina | |
| 1. | bili smo zamorili |
| 2. | bili ste zamorili |
| 3. | bili su zamorili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zamori |
| množina | |
| 1. | zamorimo |
| 2. | zamorite |
| glagolski prilog prošli | |
| zamorivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zamorio, zamorila, zamorilo | |
| zamorili, zamorile, zamorila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zamoren, zamorena, zamoreno | |
| zamoreni, zamorene, zamorena | |
Definicija
učiniti da tko osjeti zamor, izazvati zamor; umoriti (se)
