zàmirati
zàmirati () nesvrš. 〈prez. -rēm, pril. sad. -rūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zamirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zamirem |
| 2. | zamireš |
| 3. | zamire |
| množina | |
| 1. | zamiremo |
| 2. | zamirete |
| 3. | zamiru |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zamirat ću |
| 2. | zamirat ćeš |
| 3. | zamirat će |
| množina | |
| 1. | zamirat ćemo |
| 2. | zamirat ćete |
| 3. | zamirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | zamirah |
| 2. | zamiraše |
| 3. | zamiraše |
| množina | |
| 1. | zamirasmo |
| 2. | zamiraste |
| 3. | zamirahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zamirao sam |
| 2. | zamirao si |
| 3. | zamirao je |
| množina | |
| 1. | zamirali smo |
| 2. | zamirali ste |
| 3. | zamirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zamirao |
| 2. | bio si zamirao |
| 3. | bio je zamirao |
| množina | |
| 1. | bili smo zamirali |
| 2. | bili ste zamirali |
| 3. | bili su zamirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zamiri |
| množina | |
| 1. | zamirimo |
| 2. | zamirite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| zamirući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zamirao, zamirala, zamiralo | |
| zamirali, zamirale, zamirala | |
Definicija
| 1. | a. gubiti svojstva života, polagano umirati; umrtvljivati se b. pren. nestajati [život je na tom prostoru polagano zamirao tijekom kasne antike] |
| 2. | premirati (od jaka uzbuđenja, straha itd.) |
Etimologija
✧ vidi zàmrijēti
