vrlùdati
vrlùdati () nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
vrludati | |
prezent | |
jednina | |
1. | vrludam |
2. | vrludaš |
3. | vrluda |
množina | |
1. | vrludamo |
2. | vrludate |
3. | vrludaju |
futur | |
jednina | |
1. | vrludat ću |
2. | vrludat ćeš |
3. | vrludat će |
množina | |
1. | vrludat ćemo |
2. | vrludat ćete |
3. | vrludat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | vrludah |
2. | vrludaše |
3. | vrludaše |
množina | |
1. | vrludasmo |
2. | vrludaste |
3. | vrludahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | vrludao sam |
2. | vrludao si |
3. | vrludao je |
množina | |
1. | vrludali smo |
2. | vrludali ste |
3. | vrludali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam vrludao |
2. | bio si vrludao |
3. | bio je vrludao |
množina | |
1. | bili smo vrludali |
2. | bili ste vrludali |
3. | bili su vrludali |
imperativ | |
jednina | |
2. | vrludaj |
množina | |
1. | vrludajmo |
2. | vrludajte |
glagolski prilog sadašnji | |
vrludajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
vrludao, vrludala, vrludalo | |
vrludali, vrludale, vrludala |
1. | krivudati, često mijenjati smjer |
2. | hodati bez cilja, tumarati |
3. | pren. izbjegavati jasne postupke i jasno izjašnjavanje, vrdati, izmotavati se |