zgȁditi
zgȁditi (se) svrš. 〈prez. -īm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. zgȁđen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zgaditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zgadim |
| 2. | zgadiš |
| 3. | zgadi |
| množina | |
| 1. | zgadimo |
| 2. | zgadite |
| 3. | zgade |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zgadit ću |
| 2. | zgadit ćeš |
| 3. | zgadit će |
| množina | |
| 1. | zgadit ćemo |
| 2. | zgadit ćete |
| 3. | zgadit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zgadih |
| 2. | zgadi |
| 3. | zgadi |
| množina | |
| 1. | zgadismo |
| 2. | zgadiste |
| 3. | zgadiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zgadio sam |
| 2. | zgadio si |
| 3. | zgadio je |
| množina | |
| 1. | zgadili smo |
| 2. | zgadili ste |
| 3. | zgadili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zgadio |
| 2. | bio si zgadio |
| 3. | bio je zgadio |
| množina | |
| 1. | bili smo zgadili |
| 2. | bili ste zgadili |
| 3. | bili su zgadili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zgadi |
| množina | |
| 1. | zgadimo |
| 2. | zgadite |
| glagolski prilog prošli | |
| zgadivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zgadio, zgadila, zgadilo | |
| zgadili, zgadile, zgadila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zgađen, zgađena, zgađeno | |
| zgađeni, zgađene, zgađena | |
Definicija
| 1. | (koga, što) učiniti da bude gadan, da kod drugih izaziva gađenje |
| 2. | (komu što) učiniti da mu bude gadljivo, da mu se što ogadi |
| 3. | (se) a. osjetiti gađenje b. postati takav da se drugi gade |
Frazeologija
⃟ da ti se zgadi 1. tako mnogo da izaziva gađenje, do gađenja, mnogo više nego što je potrebno ili podnošljivo 2. dosl. tako ili takvo da izaziva gađenje; do gađenja, do povraćanja, da ti prisjedne [psuju da ti se zgadi, bahati su da ti se zgadi]
