zgúrati
zgúrati (što, koga) svrš. 〈prez. zgẉrām, pril. pr. -āvši, prid. trp. zgẉrān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zgurati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zguram |
| 2. | zguraš |
| 3. | zgura |
| množina | |
| 1. | zguramo |
| 2. | zgurate |
| 3. | zguraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zgurat ću |
| 2. | zgurat ćeš |
| 3. | zgurat će |
| množina | |
| 1. | zgurat ćemo |
| 2. | zgurat ćete |
| 3. | zgurat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zgurah |
| 2. | zgura |
| 3. | zgura |
| množina | |
| 1. | zgurasmo |
| 2. | zguraste |
| 3. | zguraše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zgurao sam |
| 2. | zgurao si |
| 3. | zgurao je |
| množina | |
| 1. | zgurali smo |
| 2. | zgurali ste |
| 3. | zgurali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zgurao |
| 2. | bio si zgurao |
| 3. | bio je zgurao |
| množina | |
| 1. | bili smo zgurali |
| 2. | bili ste zgurali |
| 3. | bili su zgurali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zguraj |
| množina | |
| 1. | zgurajmo |
| 2. | zgurajte |
| glagolski prilog prošli | |
| zguravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zgurao, zgurala, zguralo | |
| zgurali, zgurale, zgurala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zguran, zgurana, zgurano | |
| zgurani, zgurane, zgurana | |
Definicija
smjestiti zbijeno jedno do drugoga; zbiti, nabiti, nagurati
Etimologija
✧ s- (sa-) + v. gurati
