zàsjeniti
zàsjeniti svrš. 〈prez. zàsjenīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. zàsjenjen, gl. im. zasjenjénje〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zasjeniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zasjenim |
| 2. | zasjeniš |
| 3. | zasjeni |
| množina | |
| 1. | zasjenimo |
| 2. | zasjenite |
| 3. | zasjene |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zasjenit ću |
| 2. | zasjenit ćeš |
| 3. | zasjenit će |
| množina | |
| 1. | zasjenit ćemo |
| 2. | zasjenit ćete |
| 3. | zasjenit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zasjenih |
| 2. | zasjeni |
| 3. | zasjeni |
| množina | |
| 1. | zasjenismo |
| 2. | zasjeniste |
| 3. | zasjeniše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zasjenio sam |
| 2. | zasjenio si |
| 3. | zasjenio je |
| množina | |
| 1. | zasjenili smo |
| 2. | zasjenili ste |
| 3. | zasjenili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zasjenio |
| 2. | bio si zasjenio |
| 3. | bio je zasjenio |
| množina | |
| 1. | bili smo zasjenili |
| 2. | bili ste zasjenili |
| 3. | bili su zasjenili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zasjeni |
| množina | |
| 1. | zasjenimo |
| 2. | zasjenite |
| glagolski prilog prošli | |
| zasjenivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zasjenio, zasjenila, zasjenilo | |
| zasjenili, zasjenile, zasjenila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zasjenjen, zasjenjena, zasjenjeno | |
| zasjenjeni, zasjenjene, zasjenjena | |
Definicija
| 1. | (što) pokriti sjenom, ograditi od izvora svjetlosti; zasjenčiti |
| 2. | postaviti prepreku svjetlu, umanjiti svjetlo; pomračiti (oblak) |
| 3. | (koga) nadmašiti, preteći, učiniti ga slabijim (u odnosu prema boljem) |
Etimologija
✧ vidi zȃsjena
