zapètljati
zapètljati (se) svrš. 〈prez. -ām (se), pril. pr. -āvši (se), prid. trp. zȁpetljān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zapetljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zapetljam |
| 2. | zapetljaš |
| 3. | zapetlja |
| množina | |
| 1. | zapetljamo |
| 2. | zapetljate |
| 3. | zapetljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zapetljat ću |
| 2. | zapetljat ćeš |
| 3. | zapetljat će |
| množina | |
| 1. | zapetljat ćemo |
| 2. | zapetljat ćete |
| 3. | zapetljat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zapetljah |
| 2. | zapetlja |
| 3. | zapetlja |
| množina | |
| 1. | zapetljasmo |
| 2. | zapetljaste |
| 3. | zapetljaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zapetljao sam |
| 2. | zapetljao si |
| 3. | zapetljao je |
| množina | |
| 1. | zapetljali smo |
| 2. | zapetljali ste |
| 3. | zapetljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zapetljao |
| 2. | bio si zapetljao |
| 3. | bio je zapetljao |
| množina | |
| 1. | bili smo zapetljali |
| 2. | bili ste zapetljali |
| 3. | bili su zapetljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zapetljaj |
| množina | |
| 1. | zapetljajmo |
| 2. | zapetljajte |
| glagolski prilog prošli | |
| zapetljavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zapetljao, zapetljala, zapetljalo | |
| zapetljali, zapetljale, zapetljala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zapetljan, zapetljana, zapetljano | |
| zapetljani, zapetljane, zapetljana | |
Definicija
| 1. | (što) a. zamrsiti, vezati što tako da je teško odvezati b. pren. iron. jednostavno učiniti složenim; zamrsiti, zaplesti |
| 2. | (se) a. stvoriti situaciju iz koje je teško izići; dovesti se u nepriliku; uplesti se, zaplesti se b. ne znati se snaći; zbuniti se, spetljati se |
