zanèmoći
zanèmoći () svrš. 〈prez. zanèmognēm, pril. pr. zanèmogāvši, prid. rad. zanèmogao〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zanemoći | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zanemognem |
| 2. | zanemogneš |
| 3. | zanemogne |
| množina | |
| 1. | zanemognemo |
| 2. | zanemognete |
| 3. | zanemognu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zanemoći ću |
| 2. | zanemoći ćeš |
| 3. | zanemoći će |
| množina | |
| 1. | zanemoći ćemo |
| 2. | zanemoći ćete |
| 3. | zanemoći će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zanemogoh |
| 2. | zanemože |
| 3. | zanemože |
| množina | |
| 1. | zanemogosmo |
| 2. | zanemogoste |
| 3. | zanemogoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zanemogao sam |
| 2. | zanemogao si |
| 3. | zanemogao je |
| množina | |
| 1. | zanemogli smo |
| 2. | zanemogli ste |
| 3. | zanemogli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zanemogao |
| 2. | bio si zanemogao |
| 3. | bio je zanemogao |
| množina | |
| 1. | bili smo zanemogli |
| 2. | bili ste zanemogli |
| 3. | bili su zanemogli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zanemogni |
| množina | |
| 1. | zanemognimo |
| 2. | zanemognite |
| glagolski prilog prošli | |
| zanemogavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zanemogao, zanemogla, zanemoglo | |
| zanemogli, zanemogle, zanemogla | |
Definicija
postati nemoćan; izgubiti snagu
