zapáliti
zapáliti (se) svrš. 〈prez. zàpālīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. zàpāljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zapaliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zapalim |
| 2. | zapališ |
| 3. | zapali |
| množina | |
| 1. | zapalimo |
| 2. | zapalite |
| 3. | zapale |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zapalit ću |
| 2. | zapalit ćeš |
| 3. | zapalit će |
| množina | |
| 1. | zapalit ćemo |
| 2. | zapalit ćete |
| 3. | zapalit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zapalih |
| 2. | zapali |
| 3. | zapali |
| množina | |
| 1. | zapalismo |
| 2. | zapaliste |
| 3. | zapališe |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zapalio sam |
| 2. | zapalio si |
| 3. | zapalio je |
| množina | |
| 1. | zapalili smo |
| 2. | zapalili ste |
| 3. | zapalili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zapalio |
| 2. | bio si zapalio |
| 3. | bio je zapalio |
| množina | |
| 1. | bili smo zapalili |
| 2. | bili ste zapalili |
| 3. | bili su zapalili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zapali |
| množina | |
| 1. | zapalimo |
| 2. | zapalite |
| glagolski prilog prošli | |
| zapalivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zapalio, zapalila, zapalilo | |
| zapalili, zapalile, zapalila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zapaljen, zapaljena, zapaljeno | |
| zapaljeni, zapaljene, zapaljena | |
Definicija
| 1. | (što, koga) izazvati plamen, vatru; učiniti da što počne gorjeti; zažeći |
| 2. | (koga) pren. a. izazvati jak osjećaj; oduševiti, pobuniti b. unijeti razdor |
| 3. | () razg. meton. početi pušiti, upaliti cigaretu |
| 4. | (što) uključiti, upaliti svjetlo, radioaparat itd. |
| 5. | (se) a. početi gorjeti, svijetliti b. (, za nešto) pren. oduševiti se čime c. dići se, pobuniti se, zaratiti d. upaliti se (o rani) |
Etimologija
✧ za- + v. paliti
