žagòriti
žagòriti () nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -rēći, gl. im. -rēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| žagoriti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | žagorim |
| 2. | žagoriš |
| 3. | žagori |
| množina | |
| 1. | žagorimo |
| 2. | žagorite |
| 3. | žagore |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | žagorit ću |
| 2. | žagorit ćeš |
| 3. | žagorit će |
| množina | |
| 1. | žagorit ćemo |
| 2. | žagorit ćete |
| 3. | žagorit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | žagorah |
| 2. | žagoraše |
| 3. | žagoraše |
| množina | |
| 1. | žagorasmo |
| 2. | žagoraste |
| 3. | žagorahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | žagorio sam |
| 2. | žagorio si |
| 3. | žagorio je |
| množina | |
| 1. | žagorili smo |
| 2. | žagorili ste |
| 3. | žagorili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam žagorio |
| 2. | bio si žagorio |
| 3. | bio je žagorio |
| množina | |
| 1. | bili smo žagorili |
| 2. | bili ste žagorili |
| 3. | bili su žagorili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | žagori |
| množina | |
| 1. | žagorimo |
| 2. | žagorite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| žagoreći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| žagorio, žagorila, žagorilo | |
| žagorili, žagorile, žagorila | |
Definicija
stvarati žagor, govoriti žagorom
Etimologija
✧ vidi žȃgor
