kȉseliti
kȉseliti nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -lēći, gl. im. -ljēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| kiseliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | kiselim |
| 2. | kiseliš |
| 3. | kiseli |
| množina | |
| 1. | kiselimo |
| 2. | kiselite |
| 3. | kisele |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | kiselit ću |
| 2. | kiselit ćeš |
| 3. | kiselit će |
| množina | |
| 1. | kiselit ćemo |
| 2. | kiselit ćete |
| 3. | kiselit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | kiseljah |
| 2. | kiseljaše |
| 3. | kiseljaše |
| množina | |
| 1. | kiseljasmo |
| 2. | kiseljaste |
| 3. | kiseljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | kiselio sam |
| 2. | kiselio si |
| 3. | kiselio je |
| množina | |
| 1. | kiselili smo |
| 2. | kiselili ste |
| 3. | kiselili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam kiselio |
| 2. | bio si kiselio |
| 3. | bio je kiselio |
| množina | |
| 1. | bili smo kiselili |
| 2. | bili ste kiselili |
| 3. | bili su kiselili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | kiseli |
| množina | |
| 1. | kiselimo |
| 2. | kiselite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| kiseleći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| kiselio, kiselila, kiselilo | |
| kiselili, kiselile, kiselila | |
Definicija
| 1. | činiti da što postane kiselo |
| 2. | a. (se) razg. dugo biti u vodi; pacati se b. (što) ostaviti povrće u slanoj vodi sa začinima radi pripremanja zimnice c. (što) držati meso prije pečenja i sušenja u slanoj vodi sa začinima radi dobivanja boljeg okusa; pacati |
Etimologija
✧ vidi kȉseo
