klíznuti
klíznuti (, se) svrš. 〈prez. klíznēm, pril. pr. -ūvši, imp. klízni, prid. rad. klíznuo〉,
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| kliznuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | kliznem |
| 2. | klizneš |
| 3. | klizne |
| množina | |
| 1. | kliznemo |
| 2. | kliznete |
| 3. | kliznu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | kliznut ću |
| 2. | kliznut ćeš |
| 3. | kliznut će |
| množina | |
| 1. | kliznut ćemo |
| 2. | kliznut ćete |
| 3. | kliznut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | kliznuh |
| 2. | kliznu |
| 3. | kliznu |
| množina | |
| 1. | kliznusmo |
| 2. | kliznuste |
| 3. | kliznuše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | kliznuo sam |
| 2. | kliznuo si |
| 3. | kliznuo je |
| množina | |
| 1. | kliznuli smo |
| 2. | kliznuli ste |
| 3. | kliznuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam kliznuo |
| 2. | bio si kliznuo |
| 3. | bio je kliznuo |
| množina | |
| 1. | bili smo kliznuli |
| 2. | bili ste kliznuli |
| 3. | bili su kliznuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | klizni |
| množina | |
| 1. | kliznimo |
| 2. | kliznite |
| glagolski prilog prošli | |
| kliznuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| kliznuo, kliznula, kliznulo | |
| kliznuli, kliznule, kliznula | |
Etimologija
✧ vidi klízati
