armírati
armírati (što) dv. 〈prez. àrmīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, prid. trp. àrmīrān, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| armirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | armiram |
| 2. | armiraš |
| 3. | armira |
| množina | |
| 1. | armiramo |
| 2. | armirate |
| 3. | armiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | armirat ću |
| 2. | armirat ćeš |
| 3. | armirat će |
| množina | |
| 1. | armirat ćemo |
| 2. | armirat ćete |
| 3. | armirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | armirah |
| 2. | armiraše |
| 3. | armiraše |
| množina | |
| 1. | armirasmo |
| 2. | armiraste |
| 3. | armirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | armirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | armirao sam |
| 2. | armirao si |
| 3. | armirao je |
| množina | |
| 1. | armirali smo |
| 2. | armirali ste |
| 3. | armirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam armirao |
| 2. | bio si armirao |
| 3. | bio je armirao |
| množina | |
| 1. | bili smo armirali |
| 2. | bili ste armirali |
| 3. | bili su armirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | armiraj |
| množina | |
| 1. | armirajmo |
| 2. | armirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| armirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| armiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| armirao, armirala, armiralo | |
| armirali, armirale, armirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| armiran, armirana, armirano | |
| armirani, armirane, armirana | |
Definicija
pojačati/pojačavati beton željeznim šipkama ili mrežom da se dobije elastičnost i čvrstina konstrukcije; učvrstiti, ojačati
Etimologija
✧ vidi armatúra
