koegzistírati
koegzistírati nesvrš. 〈prez. koegzìstīrām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| koegzistirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | koegzistiram |
| 2. | koegzistiraš |
| 3. | koegzistira |
| množina | |
| 1. | koegzistiramo |
| 2. | koegzistirate |
| 3. | koegzistiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | koegzistirat ću |
| 2. | koegzistirat ćeš |
| 3. | koegzistirat će |
| množina | |
| 1. | koegzistirat ćemo |
| 2. | koegzistirat ćete |
| 3. | koegzistirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | koegzistirah |
| 2. | koegzistiraše |
| 3. | koegzistiraše |
| množina | |
| 1. | koegzistirasmo |
| 2. | koegzistiraste |
| 3. | koegzistirahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | koegzistirao sam |
| 2. | koegzistirao si |
| 3. | koegzistirao je |
| množina | |
| 1. | koegzistirali smo |
| 2. | koegzistirali ste |
| 3. | koegzistirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam koegzistirao |
| 2. | bio si koegzistirao |
| 3. | bio je koegzistirao |
| množina | |
| 1. | bili smo koegzistirali |
| 2. | bili ste koegzistirali |
| 3. | bili su koegzistirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | koegzistiraj |
| množina | |
| 1. | koegzistirajmo |
| 2. | koegzistirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| koegzistirajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| koegzistirao, koegzistirala, koegzistiralo | |
| koegzistirali, koegzistirale, koegzistirala | |
Definicija
| 1. | postojati istodobno; živjeti s kim |
| 2. | surađivati sa suprotnom stranom |
Etimologija
✧ vidi koegzistèncija
