kolonizírati
kolonizírati (što, se, koga) dv. 〈prez. kolonìzīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, prid. trp. kolonìzīrān, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
kolonizirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | koloniziram |
2. | koloniziraš |
3. | kolonizira |
množina | |
1. | koloniziramo |
2. | kolonizirate |
3. | koloniziraju |
futur | |
jednina | |
1. | kolonizirat ću |
2. | kolonizirat ćeš |
3. | kolonizirat će |
množina | |
1. | kolonizirat ćemo |
2. | kolonizirat ćete |
3. | kolonizirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | kolonizirah |
2. | koloniziraše |
3. | koloniziraše |
množina | |
1. | kolonizirasmo |
2. | koloniziraste |
3. | kolonizirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | kolonizirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | kolonizirao sam |
2. | kolonizirao si |
3. | kolonizirao je |
množina | |
1. | kolonizirali smo |
2. | kolonizirali ste |
3. | kolonizirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam kolonizirao |
2. | bio si kolonizirao |
3. | bio je kolonizirao |
množina | |
1. | bili smo kolonizirali |
2. | bili ste kolonizirali |
3. | bili su kolonizirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | koloniziraj |
množina | |
1. | kolonizirajmo |
2. | kolonizirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
kolonizirajući | |
glagolski prilog prošli | |
koloniziravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
kolonizirao, kolonizirala, koloniziralo | |
kolonizirali, kolonizirale, kolonizirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
koloniziran, kolonizirana, kolonizirano | |
kolonizirani, kolonizirane, kolonizirana |