kòndītor
kòndītor m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | konditor |
| G | konditora |
| D | konditoru |
| A | konditora |
| V | konditore |
| L | konditoru |
| I | konditorom |
| množina | |
| N | konditori |
| G | konditora |
| D | konditorima |
| A | konditore |
| V | konditori |
| L | konditorima |
| I | konditorima |
Definicija
reg. zast. onaj koji pravi i prodaje slastice; slastičar
Etimologija
✧ njem. Konditor ← lat. conditor ≃ condire: začiniti
