konstrùkcija
konstrùkcija ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | konstrukcija |
| G | konstrukcije |
| D | konstrukciji |
| A | konstrukciju |
| V | konstrukcijo |
| L | konstrukciji |
| I | konstrukcijom |
| množina | |
| N | konstrukcije |
| G | konstrukcija |
| D | konstrukcijama |
| A | konstrukcije |
| V | konstrukcije |
| L | konstrukcijama |
| I | konstrukcijama |
Definicija
| 1. | proces i rezultat konstruiranja [željezna konstrukcija mosta; misaona konstrukcija]; gradnja, konstrukt, ustrojstvo |
| 2. | pren. a. samovoljno tumačenje nekog teksta, izjave i sl., subjektivna interpretacija; izmišljotina, konstrukt b. izgrađena (uspostavljena) vizija na osnovi nepotpunih podataka [konstrukcija budućnosti] |
| 3. | lingv. a. ustrojstvo rečenice [aktivna konstrukcija; pasivna konstrukcija] b. u latinskom i grčkom jeziku sklop sintaktički povezanih riječi istovrijedan kao zavisna rečenica (akuzativ s infinitivom i sl.) |
| 4. | mat. predočivanje geometrijskih figura u ravnini |
Etimologija
✧ vidi konstruírati
