krahírati
krahírati svrš. 〈prez. kràhīrām, pril. pr. -āvši, prid. rad. krahírao, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| krahirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | krahiram |
| 2. | krahiraš |
| 3. | krahira |
| množina | |
| 1. | krahiramo |
| 2. | krahirate |
| 3. | krahiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | krahirat ću |
| 2. | krahirat ćeš |
| 3. | krahirat će |
| množina | |
| 1. | krahirat ćemo |
| 2. | krahirat ćete |
| 3. | krahirat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | krahirah |
| 2. | krahiraše |
| 3. | krahiraše |
| množina | |
| 1. | krahirasmo |
| 2. | krahiraste |
| 3. | krahirahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | krahirao sam |
| 2. | krahirao si |
| 3. | krahirao je |
| množina | |
| 1. | krahirali smo |
| 2. | krahirali ste |
| 3. | krahirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam krahirao |
| 2. | bio si krahirao |
| 3. | bio je krahirao |
| množina | |
| 1. | bili smo krahirali |
| 2. | bili ste krahirali |
| 3. | bili su krahirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | krahiraj |
| množina | |
| 1. | krahirajmo |
| 2. | krahirajte |
| glagolski prilog prošli | |
| krahirajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| krahirao, krahirala, krahiralo | |
| krahirali, krahirale, krahirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| krahiran, krahirana, krahirano | |
| krahirani, krahirane, krahirana | |
Definicija
bankrotirati u nekom većem poslovnom pothvatu ili većim poslovnim i drugim namjerama; ne uspjeti/uspijevati, propasti/propadati
Etimologija
✧ vidi krȁh
