kòrdōn
kòrdōn m 〈G kordóna〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | kordon |
| G | kordona |
| D | kordonu |
| A | kordon |
| V | kordone |
| L | kordonu |
| I | kordonom |
| množina | |
| N | kordoni |
| G | kordona |
| D | kordonima |
| A | kordone |
| V | kordoni |
| L | kordonima |
| I | kordonima |
Definicija
| 1. | a. pov. ornamentima izvezena traka koja opasuje heraldički znak (os. kod crkvenih dostojanstvenika) b. počasna traka koja se nosi kao odlikovanje c. traka koja se nosi kao znak viteškog reda |
| 2. | a. vojn. raspored vojnih jedinica ili straža koje sprečavaju prolaz na nekim pravcima i zaštićuju zaposjednuti teritorij b. policajci ili policijske jedinice koje blokiraju prolaz ili pristup nekim mjestima (ob. zbog sigurnosti) |
| 3. | (+ potenc.) ono što ide u nizu, što opasuje (arhitektonski ukras na zidu) |
Sintagma
∆ sanitarni kordon 1. niz kontrolnih mjesta na prijelazima zemlje u zemlju radi onemogućavanja prenošenja bolesti 2. pren. pov. pol. država ili pogranični pojas koji služe kao zaštitni pojas (kordon) u slučaju napada neprijatelja;
cordon bleu (izg. kordon blẉ) 1. nebeskoplava vrpca koju su nosili vitezovi najvišeg reda u Francuskoj pod Burbonima 2. danas, orden za najviša dostignuća u nekoj profesiji
cordon bleu (izg. kordon blẉ) 1. nebeskoplava vrpca koju su nosili vitezovi najvišeg reda u Francuskoj pod Burbonima 2. danas, orden za najviša dostignuća u nekoj profesiji
Onomastika
♦ pr.: Kòrdun (Omiš)
Etimologija
✧ njem. Kordon ← fr. cordon
