Hrvatski jezični portal

kȑnjav

kȑnjav prid.odr. -ī〉

Izvedeni oblici
Pozitiv - neodr.
 
muški rod
jednina
N krnjav
G krnjava
D krnjavu
A krnjava / krnjav
V krnjavi
L krnjavu
I krnjavim
množina
N krnjavi
G krnjavih
D krnjavim / krnjavima
A krnjave
V krnjavi
L krnjavim / krnjavima
I krnjavim / krnjavima
 
srednji rod
jednina
N krnjavo
G krnjava
D krnjavu
A krnjavo
V krnjavo
L krnjavu
I krnjavim
množina
N krnjava
G krnjavih
D krnjavim / krnjavima
A krnjava
V krnjava
L krnjavim / krnjavima
I krnjavim / krnjavima
 
ženski rod
jednina
N krnjava
G krnjave
D krnjavoj
A krnjavu
V krnjava
L krnjavoj
I krnjavom
množina
N krnjave
G krnjavih
D krnjavim / krnjavima
A krnjave
V krnjave
L krnjavim / krnjavima
I krnjavim / krnjavima
 
Pozitiv - odr.
 
muški rod
jednina
N krnjavi
G krnjavog / krnjavoga
D krnjavom / krnjavome / krnjavomu
A krnjavog / krnjavi
V krnjavi
L krnjavom / krnjavome / krnjavomu
I krnjavim
množina
N krnjavi
G krnjavih
D krnjavim / krnjavima
A krnjave
V krnjavi
L krnjavim / krnjavima
I krnjavim / krnjavima
 
srednji rod
jednina
N krnjavo
G krnjavog / krnjavoga
D krnjavom / krnjavome / krnjavomu
A krnjavo
V krnjavo
L krnjavom / krnjavome / krnjavomu
I krnjavim
množina
N krnjava
G krnjavih
D krnjavim / krnjavima
A krnjava
V krnjava
L krnjavim / krnjavima
I krnjavim / krnjavima
 
ženski rod
jednina
N krnjava
G krnjave
D krnjavoj
A krnjavu
V krnjava
L krnjavoj
I krnjavom
množina
N krnjave
G krnjavih
D krnjavim / krnjavima
A krnjave
V krnjave
L krnjavim / krnjavima
I krnjavim / krnjavima
Definicija
1. koji ima krnju, koji ima rupu od truljenja, koji je krnj [krnjav zub]
2. koji je udarcem ili dužom uporabom oštećen, ob. na rubovima ili bridovima [krnjava čaša; krnjav lončić]; otkrhnut