krváviti
krváviti (se, koga, što) nesvrš. 〈prez. kẕvāvīm, pril. sad. -vēći, gl. im. -vljēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| krvaviti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | krvavim |
| 2. | krvaviš |
| 3. | krvavi |
| množina | |
| 1. | krvavimo |
| 2. | krvavite |
| 3. | krvave |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | krvavit ću |
| 2. | krvavit ćeš |
| 3. | krvavit će |
| množina | |
| 1. | krvavit ćemo |
| 2. | krvavit ćete |
| 3. | krvavit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | krvavljah |
| 2. | krvavljaše |
| 3. | krvavljaše |
| množina | |
| 1. | krvavljasmo |
| 2. | krvavljaste |
| 3. | krvavljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | krvavio sam |
| 2. | krvavio si |
| 3. | krvavio je |
| množina | |
| 1. | krvavili smo |
| 2. | krvavili ste |
| 3. | krvavili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam krvavio |
| 2. | bio si krvavio |
| 3. | bio je krvavio |
| množina | |
| 1. | bili smo krvavili |
| 2. | bili ste krvavili |
| 3. | bili su krvavili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | krvavi |
| množina | |
| 1. | krvavimo |
| 2. | krvavite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| krvaveći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| krvavio, krvavila, krvavilo | |
| krvavili, krvavile, krvavila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| krvavljen, krvavljena, krvavljeno | |
| krvavljeni, krvavljene, krvavljena | |
Definicija
činiti što krvavim
Etimologija
✧ vidi kȓv
