lȁtiti se
lȁtiti se (čega) svrš. 〈prez. -īm se, pril. pr. -īvši se, prid. trp. lȁćen, gl. im. -ēnje〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| latiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | latim |
| 2. | latiš |
| 3. | lati |
| množina | |
| 1. | latimo |
| 2. | latite |
| 3. | late |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | latit ću |
| 2. | latit ćeš |
| 3. | latit će |
| množina | |
| 1. | latit ćemo |
| 2. | latit ćete |
| 3. | latit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | latih |
| 2. | lati |
| 3. | lati |
| množina | |
| 1. | latismo |
| 2. | latiste |
| 3. | latiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | latio sam |
| 2. | latio si |
| 3. | latio je |
| množina | |
| 1. | latili smo |
| 2. | latili ste |
| 3. | latili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam latio |
| 2. | bio si latio |
| 3. | bio je latio |
| množina | |
| 1. | bili smo latili |
| 2. | bili ste latili |
| 3. | bili su latili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | lati |
| množina | |
| 1. | latimo |
| 2. | latite |
| glagolski prilog prošli | |
| lativši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| latio, latila, latilo | |
| latili, latile, latila | |
Definicija
početi što raditi [latiti se posla]; dohvatiti se, prihvatiti se, uhvatiti se
Etimologija
✧ ≃ slov. lotiti se
