lȁskati
lȁskati (komu) nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
laskati | |
prezent | |
jednina | |
1. | laskam |
2. | laskaš |
3. | laska |
množina | |
1. | laskamo |
2. | laskate |
3. | laskaju |
futur | |
jednina | |
1. | laskat ću |
2. | laskat ćeš |
3. | laskat će |
množina | |
1. | laskat ćemo |
2. | laskat ćete |
3. | laskat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | laskah |
2. | laskaše |
3. | laskaše |
množina | |
1. | laskasmo |
2. | laskaste |
3. | laskahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | laskao sam |
2. | laskao si |
3. | laskao je |
množina | |
1. | laskali smo |
2. | laskali ste |
3. | laskali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam laskao |
2. | bio si laskao |
3. | bio je laskao |
množina | |
1. | bili smo laskali |
2. | bili ste laskali |
3. | bili su laskali |
imperativ | |
jednina | |
2. | laskaj |
množina | |
1. | laskajmo |
2. | laskajte |
glagolski prilog sadašnji | |
laskajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
laskao, laskala, laskalo | |
laskali, laskale, laskala |
1. | pretjerivati u pohvalama |
2. | govoriti ili hvaliti koga na način koji mu je osobito drag, dodvoravati se, ulizivati se komu |