lȃrma
lȃrma ž 〈G mn -ī〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | larma |
| G | larme |
| D | larmi |
| A | larmu |
| V | larmo |
| L | larmi |
| I | larmom |
| množina | |
| N | larme |
| G | larama / larma / larmi |
| D | larmama |
| A | larme |
| V | larme |
| L | larmama |
| I | larmama |
Definicija
reg. mješavina ljudskih glasova kad govore u isto vrijeme ili previše glasno; galama, buka, vika
Onomastika
♦ pr. (nadimačko): Lȃrma (Požega, Z Slavonija)
Etimologija
✧ njem. Lärm
