kàlemiti
kàlemiti (što) nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -mēći, prid. trp. kàlemljen, gl. im. -mljēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| kalemiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | kalemim |
| 2. | kalemiš |
| 3. | kalemi |
| množina | |
| 1. | kalemimo |
| 2. | kalemite |
| 3. | kaleme |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | kalemit ću |
| 2. | kalemit ćeš |
| 3. | kalemit će |
| množina | |
| 1. | kalemit ćemo |
| 2. | kalemit ćete |
| 3. | kalemit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | kalemljah |
| 2. | kalemljaše |
| 3. | kalemljaše |
| množina | |
| 1. | kalemljasmo |
| 2. | kalemljaste |
| 3. | kalemljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | kalemio sam |
| 2. | kalemio si |
| 3. | kalemio je |
| množina | |
| 1. | kalemili smo |
| 2. | kalemili ste |
| 3. | kalemili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam kalemio |
| 2. | bio si kalemio |
| 3. | bio je kalemio |
| množina | |
| 1. | bili smo kalemili |
| 2. | bili ste kalemili |
| 3. | bili su kalemili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | kalemi |
| množina | |
| 1. | kalemimo |
| 2. | kalemite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| kalemeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| kalemio, kalemila, kalemilo | |
| kalemili, kalemile, kalemila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| kalemljen, kalemljena, kalemljeno | |
| kalemljeni, kalemljene, kalemljena | |
Definicija
urezivati izbojak pitome biljke u divljaku; cijepiti, kalamiti, navrtati, okulirati
Etimologija
✧ vidi kàlem2
