kȃrtati
kȃrtati (, se) nesvrš. 〈prez. -ām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
kartati | |
prezent | |
jednina | |
1. | kartam |
2. | kartaš |
3. | karta |
množina | |
1. | kartamo |
2. | kartate |
3. | kartaju |
futur | |
jednina | |
1. | kartat ću |
2. | kartat ćeš |
3. | kartat će |
množina | |
1. | kartat ćemo |
2. | kartat ćete |
3. | kartat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | kartah |
2. | kartaše |
3. | kartaše |
množina | |
1. | kartasmo |
2. | kartaste |
3. | kartahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | kartao sam |
2. | kartao si |
3. | kartao je |
množina | |
1. | kartali smo |
2. | kartali ste |
3. | kartali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam kartao |
2. | bio si kartao |
3. | bio je kartao |
množina | |
1. | bili smo kartali |
2. | bili ste kartali |
3. | bili su kartali |
imperativ | |
jednina | |
2. | kartaj |
množina | |
1. | kartajmo |
2. | kartajte |
glagolski prilog sadašnji | |
kartajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
kartao, kartala, kartalo | |
kartali, kartale, kartala |
1. | igrati (se) karata, igrati neku kartašku igru |
2. | kockati (se) u igri karata |