kȁmenovati
kȁmenovati (koga, što) dv. 〈prez. -nujēm, pril. sad. -nujūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| kamenovati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | kamenujem |
| 2. | kamenuješ |
| 3. | kamenuje |
| množina | |
| 1. | kamenujemo |
| 2. | kamenujete |
| 3. | kamenuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | kamenovat ću |
| 2. | kamenovat ćeš |
| 3. | kamenovat će |
| množina | |
| 1. | kamenovat ćemo |
| 2. | kamenovat ćete |
| 3. | kamenovat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | kamenovah |
| 2. | kamenovaše |
| 3. | kamenovaše |
| množina | |
| 1. | kamenovasmo |
| 2. | kamenovaste |
| 3. | kamenovahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | kamenovah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | kamenovao sam |
| 2. | kamenovao si |
| 3. | kamenovao je |
| množina | |
| 1. | kamenovali smo |
| 2. | kamenovali ste |
| 3. | kamenovali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam kamenovao |
| 2. | bio si kamenovao |
| 3. | bio je kamenovao |
| množina | |
| 1. | bili smo kamenovali |
| 2. | bili ste kamenovali |
| 3. | bili su kamenovali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | kamenuj |
| množina | |
| 1. | kamenujmo |
| 2. | kamenujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| kamenujući | |
| glagolski prilog prošli | |
| kamenovavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| kamenovao, kamenovala, kamenovalo | |
| kamenovali, kamenovale, kamenovala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| kamenovan, kamenovana, kamenovano | |
| kamenovani, kamenovane, kamenovana | |
Definicija
obasuti kamenjem, zasipati kamenjem, ubiti/ubijati bacanjem kamenja, prije okrutna i sramotna kazna
Etimologija
✧ vidi kȃm1
