káljati
káljati (što, koga, se) nesvrš. 〈prez. kȃljām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| kaljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | kaljam |
| 2. | kaljaš |
| 3. | kalja |
| množina | |
| 1. | kaljamo |
| 2. | kaljate |
| 3. | kaljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | kaljat ću |
| 2. | kaljat ćeš |
| 3. | kaljat će |
| množina | |
| 1. | kaljat ćemo |
| 2. | kaljat ćete |
| 3. | kaljat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | kaljah |
| 2. | kaljaše |
| 3. | kaljaše |
| množina | |
| 1. | kaljasmo |
| 2. | kaljaste |
| 3. | kaljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | kaljao sam |
| 2. | kaljao si |
| 3. | kaljao je |
| množina | |
| 1. | kaljali smo |
| 2. | kaljali ste |
| 3. | kaljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam kaljao |
| 2. | bio si kaljao |
| 3. | bio je kaljao |
| množina | |
| 1. | bili smo kaljali |
| 2. | bili ste kaljali |
| 3. | bili su kaljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | kaljaj |
| množina | |
| 1. | kaljajmo |
| 2. | kaljajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| kaljajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| kaljao, kaljala, kaljalo | |
| kaljali, kaljale, kaljala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| kaljan, kaljana, kaljano | |
| kaljani, kaljane, kaljana | |
Definicija
| 1. | činiti (se) kaljavim [kaljati čizme]; blatiti |
| 2. | pren. sramotiti [kaljati obraz] |
Etimologija
✧ vidi kȃl
