arbitrírati
arbitrírati dv. 〈prez. arbìtrīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
arbitrirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | arbitriram |
2. | arbitriraš |
3. | arbitrira |
množina | |
1. | arbitriramo |
2. | arbitrirate |
3. | arbitriraju |
futur | |
jednina | |
1. | arbitrirat ću |
2. | arbitrirat ćeš |
3. | arbitrirat će |
množina | |
1. | arbitrirat ćemo |
2. | arbitrirat ćete |
3. | arbitrirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | arbitrirah |
2. | arbitriraše |
3. | arbitriraše |
množina | |
1. | arbitrirasmo |
2. | arbitriraste |
3. | arbitrirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | arbitrirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | arbitrirao sam |
2. | arbitrirao si |
3. | arbitrirao je |
množina | |
1. | arbitrirali smo |
2. | arbitrirali ste |
3. | arbitrirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam arbitrirao |
2. | bio si arbitrirao |
3. | bio je arbitrirao |
množina | |
1. | bili smo arbitrirali |
2. | bili ste arbitrirali |
3. | bili su arbitrirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | arbitriraj |
množina | |
1. | arbitrirajmo |
2. | arbitrirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
arbitrirajući | |
glagolski prilog prošli | |
arbitriravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
arbitrirao, arbitrirala, arbitriralo | |
arbitrirali, arbitrirale, arbitrirala |