kèfa
kèfa ž 〈G mn kéfā〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | kefa |
| G | kefe |
| D | kefi |
| A | kefu |
| V | kefo |
| L | kefi |
| I | kefom |
| množina | |
| N | kefe |
| G | kefa |
| D | kefama |
| A | kefe |
| V | kefe |
| L | kefama |
| I | kefama |
Definicija
reg. pomagalo za čišćenje, ribanje i sl.; četka
Frazeologija
⃟ stara kefa žarg. podr. ženska osoba odmakle dobi koja uzalud želi biti mlada
Onomastika
♦ pr. (prema zanimanju): Kèfer (I Slavonija)
Etimologija
✧ tur. kefe
