podlòžiti
podlòžiti svrš. 〈prez. pòdložīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. pòdložen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| podložiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | podložim |
| 2. | podložiš |
| 3. | podloži |
| množina | |
| 1. | podložimo |
| 2. | podložite |
| 3. | podlože |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | podložit ću |
| 2. | podložit ćeš |
| 3. | podložit će |
| množina | |
| 1. | podložit ćemo |
| 2. | podložit ćete |
| 3. | podložit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | podložih |
| 2. | podloži |
| 3. | podloži |
| množina | |
| 1. | podložismo |
| 2. | podložiste |
| 3. | podložiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | podložio sam |
| 2. | podložio si |
| 3. | podložio je |
| množina | |
| 1. | podložili smo |
| 2. | podložili ste |
| 3. | podložili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam podložio |
| 2. | bio si podložio |
| 3. | bio je podložio |
| množina | |
| 1. | bili smo podložili |
| 2. | bili ste podložili |
| 3. | bili su podložili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | podloži |
| množina | |
| 1. | podložimo |
| 2. | podložite |
| glagolski prilog prošli | |
| podloživši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| podložio, podložila, podložilo | |
| podložili, podložile, podložila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| podložen, podložena, podloženo | |
| podloženi, podložene, podložena | |
Definicija
| 1. | (što pod što) postaviti tako da služi kao postolje, podloga, da izolira od nečega ispod [podložiti komad daske; podložiti letvicu]; podstaviti, podmetnuti |
| 2. | (, što) naložiti (o vatri), potpaliti |
| 3. | (koga) učiniti podložnim (1) |
| 4. | (se komu/čemu) podrediti se, dati se pod čiji utjecaj ili pod čiju moć, postati podložnik [podložiti se okupatoru] |
Etimologija
✧ vidi pȍdloga
