ponèstati
ponèstati svrš. 〈prez. -anēm, pril. pr. -āvši, prid. rad. ponèstao〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ponestati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ponestanem / ponestadem |
| 2. | ponestaneš / ponestadeš |
| 3. | ponestane / ponestade |
| množina | |
| 1. | ponestanemo / ponestademo |
| 2. | ponestanete / ponestadete |
| 3. | ponestanu / ponestadu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ponestat ću |
| 2. | ponestat ćeš |
| 3. | ponestat će |
| množina | |
| 1. | ponestat ćemo |
| 2. | ponestat ćete |
| 3. | ponestat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ponestadoh |
| 2. | ponestade |
| 3. | ponestade |
| množina | |
| 1. | ponestadosmo |
| 2. | ponestadoste |
| 3. | ponestadoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ponestao sam |
| 2. | ponestao si |
| 3. | ponestao je |
| množina | |
| 1. | ponestali smo |
| 2. | ponestali ste |
| 3. | ponestali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ponestao |
| 2. | bio si ponestao |
| 3. | bio je ponestao |
| množina | |
| 1. | bili smo ponestali |
| 2. | bili ste ponestali |
| 3. | bili su ponestali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ponestani |
| množina | |
| 1. | ponestanimo |
| 2. | ponestanite |
| glagolski prilog prošli | |
| ponestavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ponestao, ponestala, ponestalo | |
| ponestali, ponestale, ponestala | |
Definicija
nestati u velikoj mjeri [ponestalo mi daha]
Etimologija
✧ po- + v. nestati
