potvrđívati
potvrđívati (što, se) nesvrš. 〈prez. potvẕđujēm, pril. sad. potvẕđujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| potvrđivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | potvrđujem |
| 2. | potvrđuješ |
| 3. | potvrđuje |
| množina | |
| 1. | potvrđujemo |
| 2. | potvrđujete |
| 3. | potvrđuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | potvrđivat ću |
| 2. | potvrđivat ćeš |
| 3. | potvrđivat će |
| množina | |
| 1. | potvrđivat ćemo |
| 2. | potvrđivat ćete |
| 3. | potvrđivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | potvrđivah |
| 2. | potvrđivaše |
| 3. | potvrđivaše |
| množina | |
| 1. | potvrđivasmo |
| 2. | potvrđivaste |
| 3. | potvrđivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | potvrđivao sam |
| 2. | potvrđivao si |
| 3. | potvrđivao je |
| množina | |
| 1. | potvrđivali smo |
| 2. | potvrđivali ste |
| 3. | potvrđivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam potvrđivao |
| 2. | bio si potvrđivao |
| 3. | bio je potvrđivao |
| množina | |
| 1. | bili smo potvrđivali |
| 2. | bili ste potvrđivali |
| 3. | bili su potvrđivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | potvrđuj |
| množina | |
| 1. | potvrđujmo |
| 2. | potvrđujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| potvrđujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| potvrđivao, potvrđivala, potvrđivalo | |
| potvrđivali, potvrđivale, potvrđivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| potvrđivan, potvrđivana, potvrđivano | |
| potvrđivani, potvrđivane, potvrđivana | |
Etimologija
✧ vidi potvŕditi
