bèsjediti
bèsjediti dv. 〈prez. -īm, pril. sad. -dēći, pril. pr. -īvši, gl. im. bèsjeđēnje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| besjediti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | besjedim |
| 2. | besjediš |
| 3. | besjedi |
| množina | |
| 1. | besjedimo |
| 2. | besjedite |
| 3. | besjede |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | besjedit ću |
| 2. | besjedit ćeš |
| 3. | besjedit će |
| množina | |
| 1. | besjedit ćemo |
| 2. | besjedit ćete |
| 3. | besjedit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | besjeđah |
| 2. | besjeđaše |
| 3. | besjeđaše |
| množina | |
| 1. | besjeđasmo |
| 2. | besjeđaste |
| 3. | besjeđahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | besjeđah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | besjedio sam |
| 2. | besjedio si |
| 3. | besjedio je |
| množina | |
| 1. | besjedili smo |
| 2. | besjedili ste |
| 3. | besjedili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam besjedio |
| 2. | bio si besjedio |
| 3. | bio je besjedio |
| množina | |
| 1. | bili smo besjedili |
| 2. | bili ste besjedili |
| 3. | bili su besjedili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | besjedi |
| množina | |
| 1. | besjedimo |
| 2. | besjedite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| besjedeći | |
| glagolski prilog prošli | |
| besjedeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| besjedio, besjedila, besjedilo | |
| besjedili, besjedile, besjedila | |
Definicija
(pro)govoriti
Etimologija
✧ vidi bèsjeda
