predisponírati
predisponírati dv. 〈prez. predispònīrām, pril. sad. -ājući, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| predisponirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | predisponiram |
| 2. | predisponiraš |
| 3. | predisponira |
| množina | |
| 1. | predisponiramo |
| 2. | predisponirate |
| 3. | predisponiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | predisponirat ću |
| 2. | predisponirat ćeš |
| 3. | predisponirat će |
| množina | |
| 1. | predisponirat ćemo |
| 2. | predisponirat ćete |
| 3. | predisponirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | predisponirah |
| 2. | predisponiraše |
| 3. | predisponiraše |
| množina | |
| 1. | predisponirasmo |
| 2. | predisponiraste |
| 3. | predisponirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | predisponirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | predisponirao sam |
| 2. | predisponirao si |
| 3. | predisponirao je |
| množina | |
| 1. | predisponirali smo |
| 2. | predisponirali ste |
| 3. | predisponirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam predisponirao |
| 2. | bio si predisponirao |
| 3. | bio je predisponirao |
| množina | |
| 1. | bili smo predisponirali |
| 2. | bili ste predisponirali |
| 3. | bili su predisponirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | predisponiraj |
| množina | |
| 1. | predisponirajmo |
| 2. | predisponirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| predisponirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| predisponiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| predisponirao, predisponirala, predisponiralo | |
| predisponirali, predisponirale, predisponirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| predisponiran, predisponirana, predisponirano | |
| predisponirani, predisponirane, predisponirana | |
Definicija
biti predodređen/predodređivan za što, biti/postati sklon čemu
Etimologija
✧ njem. prädisponieren: učiniti sklonim, osposobiti ≃ pre-2 + v. dispozicija, disponiran
