predbáciti
predbáciti (komu što) svrš. 〈prez. prèdbācīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. prèdbāčen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| predbaciti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | predbacim |
| 2. | predbaciš |
| 3. | predbaci |
| množina | |
| 1. | predbacimo |
| 2. | predbacite |
| 3. | predbace |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | predbacit ću |
| 2. | predbacit ćeš |
| 3. | predbacit će |
| množina | |
| 1. | predbacit ćemo |
| 2. | predbacit ćete |
| 3. | predbacit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | predbacih |
| 2. | predbaci |
| 3. | predbaci |
| množina | |
| 1. | predbacismo |
| 2. | predbaciste |
| 3. | predbaciše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | predbacio sam |
| 2. | predbacio si |
| 3. | predbacio je |
| množina | |
| 1. | predbacili smo |
| 2. | predbacili ste |
| 3. | predbacili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam predbacio |
| 2. | bio si predbacio |
| 3. | bio je predbacio |
| množina | |
| 1. | bili smo predbacili |
| 2. | bili ste predbacili |
| 3. | bili su predbacili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | predbaci |
| množina | |
| 1. | predbacimo |
| 2. | predbacite |
| glagolski prilog prošli | |
| predbacivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| predbacio, predbacila, predbacilo | |
| predbacili, predbacile, predbacila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| predbačen, predbačena, predbačeno | |
| predbačeni, predbačene, predbačena | |
Definicija
prigovoriti, zamjeriti
Etimologija
✧ pred- + v. baciti
