pregòrjeti
pregòrjeti (, koga, što) svrš. 〈prez. prègorīm, pril. pr. -ēvši, prid. trp. prègoren〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| pregorjeti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | pregorim |
| 2. | pregoriš |
| 3. | pregori |
| množina | |
| 1. | pregorimo |
| 2. | pregorite |
| 3. | pregore |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | pregorjet ću |
| 2. | pregorjet ćeš |
| 3. | pregorjet će |
| množina | |
| 1. | pregorjet ćemo |
| 2. | pregorjet ćete |
| 3. | pregorjet će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | pregorjeh |
| 2. | pregorje |
| 3. | pregorje |
| množina | |
| 1. | pregorjesmo |
| 2. | pregorjeste |
| 3. | pregorješe |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | pregorio sam |
| 2. | pregorio si |
| 3. | pregorio je |
| množina | |
| 1. | pregorjeli smo |
| 2. | pregorjeli ste |
| 3. | pregorjeli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam pregorio |
| 2. | bio si pregorio |
| 3. | bio je pregorio |
| množina | |
| 1. | bili smo pregorjeli |
| 2. | bili ste pregorjeli |
| 3. | bili su pregorjeli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | pregori |
| množina | |
| 1. | pregorimo |
| 2. | pregorite |
| glagolski prilog prošli | |
| pregorjevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| pregorio, pregorjela, pregorjelo | |
| pregorjeli, pregorjele, pregorjela | |
Definicija
| 1. | () a. prelomiti se izgorjevši na jednom mjestu, raspasti se na dijelove (od vatre) b. suviše se prepeći; zagorjeti c. prestati gorjeti (o žarulji, električnoj instalaciji) |
| 2. | (što) prežaliti ono što se nije moglo dobiti ili što se izgubilo; prestati žaliti za čim ili zbog čega; preboljeti |
Frazeologija
⃟ pregorjela krava reg. za kravu kad je tele nekoliko dana ne siše
Etimologija
✧ pre-1 + v. gorjeti
