prègaziti
prègaziti (koga, što) svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. prègažen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| pregaziti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | pregazim |
| 2. | pregaziš |
| 3. | pregazi |
| množina | |
| 1. | pregazimo |
| 2. | pregazite |
| 3. | pregaze |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | pregazit ću |
| 2. | pregazit ćeš |
| 3. | pregazit će |
| množina | |
| 1. | pregazit ćemo |
| 2. | pregazit ćete |
| 3. | pregazit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | pregazih |
| 2. | pregazi |
| 3. | pregazi |
| množina | |
| 1. | pregazismo |
| 2. | pregaziste |
| 3. | pregaziše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | pregazio sam |
| 2. | pregazio si |
| 3. | pregazio je |
| množina | |
| 1. | pregazili smo |
| 2. | pregazili ste |
| 3. | pregazili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam pregazio |
| 2. | bio si pregazio |
| 3. | bio je pregazio |
| množina | |
| 1. | bili smo pregazili |
| 2. | bili ste pregazili |
| 3. | bili su pregazili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | pregazi |
| množina | |
| 1. | pregazimo |
| 2. | pregazite |
| glagolski prilog prošli | |
| pregazivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| pregazio, pregazila, pregazilo | |
| pregazili, pregazile, pregazila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| pregažen, pregažena, pregaženo | |
| pregaženi, pregažene, pregažena | |
Definicija
| 1. | prijeći hodom preko čega [pregaziti most; pregaziti rijeku] |
| 2. | prijeći kakvim vozilom preko koga ili preko čega [pregaziti mačku] |
| 3. | žarg. uništiti koga, potući u sportu, u borbi [pregaziti protivnika, neprijatelja] |
Frazeologija
⃟ pregazilo ga vrijeme (biti pregažen vremenom, događajima itd.) izgubiti smisao postojanja ili djelovanja u novim prilikama
