preòkretati
preòkretati (što, se) nesvrš. 〈prez. -ećēm, pril. sad. -ećūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| preokretati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | preokrećem |
| 2. | preokrećeš |
| 3. | preokreće |
| množina | |
| 1. | preokrećemo |
| 2. | preokrećete |
| 3. | preokreću |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | preokretat ću |
| 2. | preokretat ćeš |
| 3. | preokretat će |
| množina | |
| 1. | preokretat ćemo |
| 2. | preokretat ćete |
| 3. | preokretat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | preokretah |
| 2. | preokretaše |
| 3. | preokretaše |
| množina | |
| 1. | preokretasmo |
| 2. | preokretaste |
| 3. | preokretahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | preokretao sam |
| 2. | preokretao si |
| 3. | preokretao je |
| množina | |
| 1. | preokretali smo |
| 2. | preokretali ste |
| 3. | preokretali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam preokretao |
| 2. | bio si preokretao |
| 3. | bio je preokretao |
| množina | |
| 1. | bili smo preokretali |
| 2. | bili ste preokretali |
| 3. | bili su preokretali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | preokreći |
| množina | |
| 1. | preokrećimo |
| 2. | preokrećite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| preokrećući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| preokretao, preokretala, preokretalo | |
| preokretali, preokretale, preokretala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| preokretan, preokretana, preokretano | |
| preokretani, preokretane, preokretana | |
Etimologija
✧ vidi preokrénuti
