prȅnuti
prȅnuti (se, koga) svrš. 〈prez. prȅnēm, pril. pr. -ūvši, imp. prȅni, prid. rad. prȅnuo〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prenuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prenem |
| 2. | preneš |
| 3. | prene |
| množina | |
| 1. | prenemo |
| 2. | prenete |
| 3. | prenu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prenut ću |
| 2. | prenut ćeš |
| 3. | prenut će |
| množina | |
| 1. | prenut ćemo |
| 2. | prenut ćete |
| 3. | prenut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | prenuh |
| 2. | prenu |
| 3. | prenu |
| množina | |
| 1. | prenusmo |
| 2. | prenuste |
| 3. | prenuše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prenuo sam |
| 2. | prenuo si |
| 3. | prenuo je |
| množina | |
| 1. | prenuli smo |
| 2. | prenuli ste |
| 3. | prenuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prenuo |
| 2. | bio si prenuo |
| 3. | bio je prenuo |
| množina | |
| 1. | bili smo prenuli |
| 2. | bili ste prenuli |
| 3. | bili su prenuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | preni |
| množina | |
| 1. | prenimo |
| 2. | prenite |
| glagolski prilog prošli | |
| prenuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prenuo, prenula, prenulo | |
| prenuli, prenule, prenula | |
Definicija
| 1. | trgnuti (se) iz zamišljenosti, sna, naglo (se) probuditi |
| 2. | začuditi se nečem neočekivanom, iznenaditi se |
Frazeologija
⃟ ni trene ni prene ne daje znakove života
Etimologija
✧ prasl. *pręti (sę) (rus. prjátat': skrivati, polj. sprzątać: urediti)
