prenágliti
prenágliti (se) svrš. 〈prez. prènāglīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. prènāgljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prenagliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prenaglim |
| 2. | prenagliš |
| 3. | prenagli |
| množina | |
| 1. | prenaglimo |
| 2. | prenaglite |
| 3. | prenagle |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prenaglit ću |
| 2. | prenaglit ćeš |
| 3. | prenaglit će |
| množina | |
| 1. | prenaglit ćemo |
| 2. | prenaglit ćete |
| 3. | prenaglit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | prenaglih |
| 2. | prenagli |
| 3. | prenagli |
| množina | |
| 1. | prenaglismo |
| 2. | prenagliste |
| 3. | prenagliše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prenaglio sam |
| 2. | prenaglio si |
| 3. | prenaglio je |
| množina | |
| 1. | prenaglili smo |
| 2. | prenaglili ste |
| 3. | prenaglili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prenaglio |
| 2. | bio si prenaglio |
| 3. | bio je prenaglio |
| množina | |
| 1. | bili smo prenaglili |
| 2. | bili ste prenaglili |
| 3. | bili su prenaglili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prenagli |
| množina | |
| 1. | prenaglimo |
| 2. | prenaglite |
| glagolski prilog prošli | |
| prenaglivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prenaglio, prenaglila, prenaglilo | |
| prenaglili, prenaglile, prenaglila | |
Definicija
suviše požuriti, zaletjeti se (u donošenju odluke itd.)
Etimologija
✧ vidi prenágao
