prepoznávati
prepoznávati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. prepòznāvām/prepòznajēm, pril. sad. -ajūći/prepòznajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prepoznavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prepoznajem |
| 2. | prepoznaješ |
| 3. | prepoznaje |
| množina | |
| 1. | prepoznajemo |
| 2. | prepoznajete |
| 3. | prepoznaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prepoznavat ću |
| 2. | prepoznavat ćeš |
| 3. | prepoznavat će |
| množina | |
| 1. | prepoznavat ćemo |
| 2. | prepoznavat ćete |
| 3. | prepoznavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | prepoznavah |
| 2. | prepoznavaše |
| 3. | prepoznavaše |
| množina | |
| 1. | prepoznavasmo |
| 2. | prepoznavaste |
| 3. | prepoznavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prepoznavao sam |
| 2. | prepoznavao si |
| 3. | prepoznavao je |
| množina | |
| 1. | prepoznavali smo |
| 2. | prepoznavali ste |
| 3. | prepoznavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prepoznavao |
| 2. | bio si prepoznavao |
| 3. | bio je prepoznavao |
| množina | |
| 1. | bili smo prepoznavali |
| 2. | bili ste prepoznavali |
| 3. | bili su prepoznavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prepoznaj |
| množina | |
| 1. | prepoznajmo |
| 2. | prepoznajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| prepoznajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prepoznavao, prepoznavala, prepoznavalo | |
| prepoznavali, prepoznavale, prepoznavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| prepoznavan, prepoznavana, prepoznavano | |
| prepoznavani, prepoznavane, prepoznavana | |
Etimologija
✧ vidi prepòznati
