pretòpiti
pretòpiti svrš. 〈prez. prètopīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. prètopljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| pretopiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | pretopim |
| 2. | pretopiš |
| 3. | pretopi |
| množina | |
| 1. | pretopimo |
| 2. | pretopite |
| 3. | pretope |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | pretopit ću |
| 2. | pretopit ćeš |
| 3. | pretopit će |
| množina | |
| 1. | pretopit ćemo |
| 2. | pretopit ćete |
| 3. | pretopit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | pretopih |
| 2. | pretopi |
| 3. | pretopi |
| množina | |
| 1. | pretopismo |
| 2. | pretopiste |
| 3. | pretopiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | pretopio sam |
| 2. | pretopio si |
| 3. | pretopio je |
| množina | |
| 1. | pretopili smo |
| 2. | pretopili ste |
| 3. | pretopili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam pretopio |
| 2. | bio si pretopio |
| 3. | bio je pretopio |
| množina | |
| 1. | bili smo pretopili |
| 2. | bili ste pretopili |
| 3. | bili su pretopili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | pretopi |
| množina | |
| 1. | pretopimo |
| 2. | pretopite |
| glagolski prilog prošli | |
| pretopivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| pretopio, pretopila, pretopilo | |
| pretopili, pretopile, pretopila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| pretopljen, pretopljena, pretopljeno | |
| pretopljeni, pretopljene, pretopljena | |
Definicija
| 1. | (što u što) zagrijavanjem ili topljenjem dati čemu topljivom drugi oblik [pretopiti vosak; pretopiti zlato u poluge] |
| 2. | (se) prijeći u drukčije stanje, promijeniti se, pretvoriti se u što drugo, asimilirati (se) (o ljudima i narodima) |
Etimologija
✧ pre-1 + v. topiti
