prèslikati
prèslikati svrš. 〈prez. -ām, pril. pr. -āvši, prid. trp. prèslikān〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
preslikati | |
prezent | |
jednina | |
1. | preslikam |
2. | preslikaš |
3. | preslika |
množina | |
1. | preslikamo |
2. | preslikate |
3. | preslikaju |
futur | |
jednina | |
1. | preslikat ću |
2. | preslikat ćeš |
3. | preslikat će |
množina | |
1. | preslikat ćemo |
2. | preslikat ćete |
3. | preslikat će |
aorist | |
jednina | |
1. | preslikah |
2. | preslika |
3. | preslika |
množina | |
1. | preslikasmo |
2. | preslikaste |
3. | preslikaše |
perfekt | |
jednina | |
1. | preslikao sam |
2. | preslikao si |
3. | preslikao je |
množina | |
1. | preslikali smo |
2. | preslikali ste |
3. | preslikali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam preslikao |
2. | bio si preslikao |
3. | bio je preslikao |
množina | |
1. | bili smo preslikali |
2. | bili ste preslikali |
3. | bili su preslikali |
imperativ | |
jednina | |
2. | preslikaj |
množina | |
1. | preslikajmo |
2. | preslikajte |
glagolski prilog prošli | |
preslikavši | |
glagolski pridjev aktivni | |
preslikao, preslikala, preslikalo | |
preslikali, preslikale, preslikala | |
glagolski pridjev pasivni | |
preslikan, preslikana, preslikano | |
preslikani, preslikane, preslikana |
1. | (koga, što) a. izraditi kopiju slike b. pren. vjerno prenijeti [preslikati atmosferu Pariza na pozornicu] |
2. | (se) a. otisnuti se (namjerno ili slučajno) na drugu površinu [slova su se preslikala na drugi papir] b. pren. odraziti se [situacija u privredi preslikat će se i na kulturu] |