prevláčiti
prevláčiti (što) nesvrš. 〈prez. prèvlāčīm, pril. sad. -čēći, gl. im. -ēnje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prevlačiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prevlačim |
| 2. | prevlačiš |
| 3. | prevlači |
| množina | |
| 1. | prevlačimo |
| 2. | prevlačite |
| 3. | prevlače |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prevlačit ću |
| 2. | prevlačit ćeš |
| 3. | prevlačit će |
| množina | |
| 1. | prevlačit ćemo |
| 2. | prevlačit ćete |
| 3. | prevlačit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | prevlačah |
| 2. | prevlačaše |
| 3. | prevlačaše |
| množina | |
| 1. | prevlačasmo |
| 2. | prevlačaste |
| 3. | prevlačahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prevlačio sam |
| 2. | prevlačio si |
| 3. | prevlačio je |
| množina | |
| 1. | prevlačili smo |
| 2. | prevlačili ste |
| 3. | prevlačili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prevlačio |
| 2. | bio si prevlačio |
| 3. | bio je prevlačio |
| množina | |
| 1. | bili smo prevlačili |
| 2. | bili ste prevlačili |
| 3. | bili su prevlačili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prevlači |
| množina | |
| 1. | prevlačimo |
| 2. | prevlačite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| prevlačeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prevlačio, prevlačila, prevlačilo | |
| prevlačili, prevlačile, prevlačila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| prevlačen, prevlačena, prevlačeno | |
| prevlačeni, prevlačene, prevlačena | |
Etimologija
✧ vidi prèvūći
