priségnuti
priségnuti () svrš. 〈prez. prìsēgnēm, pril. pr. -ūvši, prid. rad. priségnuo〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
prisegnuti | |
prezent | |
jednina | |
1. | prisegnem |
2. | prisegneš |
3. | prisegne |
množina | |
1. | prisegnemo |
2. | prisegnete |
3. | prisegnu |
futur | |
jednina | |
1. | prisegnut ću |
2. | prisegnut ćeš |
3. | prisegnut će |
množina | |
1. | prisegnut ćemo |
2. | prisegnut ćete |
3. | prisegnut će |
aorist | |
jednina | |
1. | prisegnuh / prisegoh |
2. | prisegnu / priseže |
3. | prisegnu / priseže |
množina | |
1. | prisegnusmo / prisegosmo |
2. | prisegnuste / prisegoste |
3. | prisegnuše / prisegoše |
perfekt | |
jednina | |
1. | prisegnuo sam |
2. | prisegnuo si |
3. | prisegnuo je |
množina | |
1. | prisegnuli smo |
2. | prisegnuli ste |
3. | prisegnuli su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam prisegnuo |
2. | bio si prisegnuo |
3. | bio je prisegnuo |
množina | |
1. | bili smo prisegnuli |
2. | bili ste prisegnuli |
3. | bili su prisegnuli |
imperativ | |
jednina | |
2. | prisegni |
množina | |
1. | prisegnimo |
2. | prisegnite |
glagolski prilog prošli | |
prisegnuvši | |
glagolski pridjev aktivni | |
prisegnuo, prisegnula, prisegnulo | |
prisegnuli, prisegnule, prisegnula | |
glagolski pridjev pasivni | |
prisegnut, prisegnuta, prisegnuto | |
prisegnuti, prisegnute, prisegnuta |