prìsiliti
prìsiliti (koga, što, se) svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. prìsiljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prisiliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prisilim |
| 2. | prisiliš |
| 3. | prisili |
| množina | |
| 1. | prisilimo |
| 2. | prisilite |
| 3. | prisile |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prisilit ću |
| 2. | prisilit ćeš |
| 3. | prisilit će |
| množina | |
| 1. | prisilit ćemo |
| 2. | prisilit ćete |
| 3. | prisilit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | prisilih |
| 2. | prisili |
| 3. | prisili |
| množina | |
| 1. | prisilismo |
| 2. | prisiliste |
| 3. | prisiliše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prisilio sam |
| 2. | prisilio si |
| 3. | prisilio je |
| množina | |
| 1. | prisilili smo |
| 2. | prisilili ste |
| 3. | prisilili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prisilio |
| 2. | bio si prisilio |
| 3. | bio je prisilio |
| množina | |
| 1. | bili smo prisilili |
| 2. | bili ste prisilili |
| 3. | bili su prisilili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prisili |
| množina | |
| 1. | prisilimo |
| 2. | prisilite |
| glagolski prilog prošli | |
| prisilivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prisilio, prisilila, prisililo | |
| prisilili, prisilile, prisilila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| prisiljen, prisiljena, prisiljeno | |
| prisiljeni, prisiljene, prisiljena | |
Definicija
| 1. | a. primorati, siliti koga ili sebe na kakav postupak, odricanje i sl. b. uzrokovati ponašanje suprotno od željenog [oluja nas je prisilila da se sklonimo] |
| 2. | uzrokovati što ili proizvesti nekim naporom [prisilio nas je na smijeh] |
Etimologija
✧ vidi prȋsila
