prìstati
prìstati svrš. 〈prez. prìstanēm, pril. pr. -āvši, prid. rad. prìstao〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| pristati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | pristanem / pristadem |
| 2. | pristaneš / pristadeš |
| 3. | pristane / pristade |
| množina | |
| 1. | pristanemo / pristademo |
| 2. | pristanete / pristadete |
| 3. | pristanu / pristadu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | pristat ću |
| 2. | pristat ćeš |
| 3. | pristat će |
| množina | |
| 1. | pristat ćemo |
| 2. | pristat ćete |
| 3. | pristat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | pristadoh |
| 2. | pristade |
| 3. | pristade |
| množina | |
| 1. | pristadosmo |
| 2. | pristadoste |
| 3. | pristadoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | pristao sam |
| 2. | pristao si |
| 3. | pristao je |
| množina | |
| 1. | pristali smo |
| 2. | pristali ste |
| 3. | pristali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam pristao |
| 2. | bio si pristao |
| 3. | bio je pristao |
| množina | |
| 1. | bili smo pristali |
| 2. | bili ste pristali |
| 3. | bili su pristali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | pristani |
| množina | |
| 1. | pristanimo |
| 2. | pristanite |
| glagolski prilog prošli | |
| pristavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| pristao, pristala, pristalo | |
| pristali, pristale, pristala | |
Definicija
| 1. | (na što) dati pristanak, prihvatiti čiji prijedlog, ponudu |
| 2. | (za kim, uz koga/što) poći, krenuti za kim, pridružiti se, poći za kim, postupiti povodeći se za kim |
| 3. | () zaustaviti se uz obalu, uz kraj (o brodu, čamcu) |
Frazeologija
⃟ nigdje nisam pristao ni za što nisam, nigdje mi nema mjesta
Etimologija
✧ pri- + v. stȁti
